Osman, emekliliğinin keyfini süreceği günlerin başındayken, kuyumcu soygununda hayatını kaybeder. Ailesinin ve sevenlerinin acısı büyüktür. Acı haber, uzaktaki-tedavideki Mesut’u, herkesten çok etkiler. Mesut kendisini kaybeder, AMATEM’den kaçar. Tekrar içkiye sığınmaya çalışan adamı ‘o halinde’ bulan Hüsnü, Murat ve Zeynep’tir. Mesut, ekip arkadaşlarının yardımıyla tekrar AMATEM’e döner.
Ekibin artık tek ve en önemli işi, Osman’ın öldürülmesi olayının peşine düşmektir. Soyguncu ise işlediği cinayetin etkisindedir. Katil, ekibin aramaları sonucu saklandığı yerde bulunur.
Ekip, Osman’ın katilinin verdiği bilgilerle tüm İstanbul’u, onun patronuna ve adamlarına dar eder.
Mesut’u, AMATEM’de hiç beklemediği bir anda Tunç ziyaret eder. Çocuğu annesinden izin alıp oraya getiren tabii ki Rıza Baba’dır. Tunç’un ziyaretinden sonra katıldığı ilk terapi seansı, Mesut’un alkol alışkanlığıyla ve geçmişinin acılarıyla yüzleştiği andır. Ve artık karar vermiştir Mesut, bu illeti beyninden ve vücudundan atacaktır.
Murat ve Zeynep’in yakınlaşma süreci ise başlarda gerilimle geçer. Zeynep, Murat ve gündelik sevgilisi Meral’in romantik akşam yemeğini bile zehir eder. Trafik şubedeki forsunu kullanan Zeynep, Meral’in arabasını çektirir, Murat’ın polise yalvarması tabii ki fayda etmez.
İstanbul’un ekonomik zorluğunu her gün üzerinde daha fazla hisseden Hüsnü, ‘dahiyane’ bir planla kendisini Doğu’ya sürdürmek üzere çalışmalara başlar. Emniyetin gediklilerinden telekız Jale ile işbirliği yapan Hüsnü, planın suya yatması sonucu köklü bir fuhuş şebekesini çökerterek ‘kahraman’ olur. Takdir belgesini, şık bir törenle Emniyet Müdürünün elinden alan Hüsnü; tüm ekibi, ailesini ve meslektaşlarını ‘bir kahraman’ olarak selamlar.